Χάρτης - Νίσα (Πολωνία) (Nysa)

Η Νίσα (πολωνικά: Nysa, Neisse, σιλεσικά: Nysa) είναι πόλη και η έδρα του Πόβιατ Νίσα, στο Βοεβοδάτο Οπόλε της νοτιοδυτικής Πολωνίας. Βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Ανατολικό Νάισσε (Nysa Kłodzka) και έχει 43.066 κατοίκους (2020). Ιστορικά, η πόλη ήταν μέρος της Άνω Σιλεσίας.

Νίσα σε ξυλογραφία του 1493 από το [[Χρονικό της Νυρεμβέργης]] Οι οχυρώσεις της πόλης από το 1350 χρησίμευσαν για την άμυνα ενάντια στους Χουσίτες το 1424. Κατά τη διάρκεια των Πολέμων των Χουστιών, το 1428 ήταν ο τόπος της Μάχης της Νίσα, με Πολωνούς και Τσέχους να μάχονται και στις δύο πλευρές. Ένα από τα εξέχοντα σημάδια ότι η Νίσα ήταν ένα σημαντικό κέντρο, είναι η έκθεση στο Χρονικό της Νυρεμβέργης, που δημοσιεύτηκε το 1493, η οποία αναφέρει την πόλη μεταξύ των μεγάλων αστικών κέντρων της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Στην περιγραφή του πληθυσμού της πόλης που περιλαμβάνεται σε αυτό το χρονικό διαβάζουμε «plebs rustica polonici ydeomatis...». Άλλο στοιχείο είναι το οικόσημο της Νίσα στην είσοδο της Γέφυρας του Καρόλου στην Πράγα, το οποίο εκτίθεται δίπλα στα οικόσημα των πιο επιφανών πόλεων της Βοημίας. Τον 16ο αιώνα ήταν πολωνικό τυπογραφικό κέντρο.

Άποψη του 19ου αιώνα της πλατείας της αγοράς Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Σιλεσικού Πολέμου (Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής), το 1741 πολιορκήθηκε και καταλήφθηκε από τους Πρώσους, με τον Βασιλιά Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας να θέτει τα θεμέλια των σύγχρονων οχυρώσεων του. Το 1758 πολιορκήθηκε από τους Αυστριακούς. Στις 25 Αυγούστου 1769, ήταν ο τόπος συνάντησης μεταξύ του Φρειδερίκου Β΄ και του Αυτοκράτορα Ιωσήφ Β΄, συν-αντιβασιλέα στη Μοναρχία των Αψβούργων.

Κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων, το Νάισε καταλήφθηκε από τους Γάλλους το 1807. Διατήρησε ως επί το πλείστον τον καθολικό του χαρακτήρα στην κατ΄ εξοχήν προτεσταντική Επαρχία της Σιλεσίας στο Βασίλειο της Πρωσίας. Λόγω των πολλών εκκλησιών της από τη γοτθική και μπαρόκ περίοδο, η πόλη ονομάστηκε «Σιλεσιανή Ρώμη». Το 1816-1911, η πόλη ήταν η έδρα της Επαρχίας Νάισε, μετά την οποία έγινε ανεξάρτητη πόλη. Σύμφωνα με την πρωσική απογραφή του 1910, η πόλη Νάισε είχε πληθυσμό 25.938 κατοίκων, από τους οποίους περίπου το 95% μιλούσε γερμανικά, το 4% μιλούσε πολωνικά και το 1% ήταν δίγλωσσο.

Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τωνς μεταπολεμικών σιλεσικών εξεγέρσεων στην Πολωνία, ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου βρισκόταν στην πόλη. Ο Σαρλ ντε Γκωλ, μελλοντικός ηγέτης της Γαλλικής Αντίστασης κατά της γερμανικής κατοχής στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αργότερα πρόεδρος της Γαλλίας, φυλακίστηκε εκεί το 1916. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το Νάισε έγινε μέρος της νέας Επαρχίας της Άνω Σιλεσίας.

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί δημιούργησαν ένα υποστρατόπεδο του στρατοπέδου συγκέντρωσης Γκρος-Ρόζεν, τρία στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας και αρκετές ομάδες εργασίας του στρατοπέδου αιχμαλώτων πολέμου Stalag VIII-B/344 στο Γουαμπινοβίτσε. Η πόλη κατακτήθηκε από τον Κόκκινο Στρατό τους τελευταίους μήνες του πολέμου και τέθηκε προκαταρκτικά υπό πολωνική διοίκηση σύμφωνα με τη Συμφωνία του Πότσνταμ και μετονομάστηκε σε Νίσα. Ο γερμανικός πληθυσμός της πόλης εκκενώθηκε εν μέρει. Μετά τη γερμανική ήττα, ύστερα από την προκαταρκτική καθιέρωση της Γραμμής Όντερ-Νάισσε ως νέα γερμανο-πολωνικά σύνορα, ο υπόλοιπος γερμανικός πληθυσμός της Nysa εκδιώχθηκε. Οι απελάσεις ξεκίνησαν στα μέσα Ιουνίου 1945 από την σοβιετικά οργανωμένη πολωνική πολιτοφυλακή γύρω από τους οικισμούς, μπαίνοντας στα σπίτια και ζητώντας από τους κατοίκους τους να εγκαταλείψουν το σπίτι τους μαζί τους.

Τα επόμενα χρόνια, νέοι Πολωνοί άποικοι, μερικοί από τους οποίους εκδιώχθηκαν ή επανεγκαταστάθηκαν από τη σημερινή Δυτική Ουκρανία (βλέπε: Κρέσι), έκαναν τη Νίσα το νέο τους σπίτι.